Η λεπτή κόκκινη γραμμή.
Ποια είναι τα όρια ενός σκλάβου και πόσο ο αφέντης τα περνάει?
Ποιος βάζει τα όρια τελικά ?
Ξεκινώντας αυτό το άρθρο, απευθύνομαι σε σκλάβους και σε αφέντες original.
Δεν απευθύνομαι σε ανθρώπους που θεωρούν τον εαυτό τους σκλάβο επειδή τους αρέσει το σκληρό γαμήσι, δυο χαστούκια, ένα φτύσιμο και πέντε μπινελίκια.
Επίσης δεν απευθύνομαι σε ανθρώπους που θεωρούν τον εαυτό τους αφέντη επειδή έχουν μεγάλο πούτσο , πηδάνε δυνατά, κατουράνε, δίνουν δυο χαστούκια και ξέρουν πολλά μπινελίκια.
Και αφού είναι ξεκάθαρο αυτό, ας δούμε αυτά τα όρια του safe word.
ποιος βάζει τα όρια ?
Η απάντηση είναι μια , τα όρια μπαίνουν πάντα από τον κυρίαρχο, αφού όμως διαβάσει καλά τον υποτακτικό του, και αυτή είναι η «μαγκιά» του αφέντη.
Να μπορεί σε μικρό χρονικό διάστημα να διαβάσει τον υποτακτικό που έχει στα πόδια του.
Η επικοινωνία, το άγγιγμα, η στάση του σώματος παίζουν καθοριστικό ρόλο για το «διάβασμα».
Γιατί ένας αφέντης να το κάνει αυτό?
Γιατί είναι πολύ περίεργο να ακούς τον σκλάβο σου να σου λέει τι του αρέσει και τι όχι. Ο ρόλος του αφέντη είναι άλλος και όχι να εκπληρώνει επιθυμίες και φαντασιώσεις του υποτακτικού του.
Εκπαιδεύεις τον υποτακτικό να μπορεί να κάνει χρήση του safe word σου.
Ο ρόλος του κυρίαρχου εδώ δεν είναι να ξεπερνά τα όρια και να φτάνει τον υποτακτικό να το χρησιμοποιήσει αμέσως αλλά να πλησιάζει αυτά τα όρια και να τα επεκτείνει.
Σαφώς και η μεγαλύτερη καύλα έρχεται εκεί, να τον βλέπεις να πλησιάζει να χρησιμοποιήσει το safeword και την κατάλληλη στιγμή να κάνεις πίσω, για να τον κρατάς αρκετή ώρα στο παιχνίδι.
Παράδειγμα
έχεις διαβάσει τον σκλάβο σου και έχεις καταλάβει ότι δεν αντέχει πολύ μαστίγωμα αλλά θα έκανε τα πάντα για να τον κατουρήσεις.
Τον έχεις δεμένο, τον μαστιγώνεις 7 φορές με ένα bullwhip, σε αυτό το σημείο βλέπεις ότι έχεις πλησιάσει πολύ στο safe word, σταματάς ….. τον πλησιάζεις, τον αγαλλιάζεις, του λες πόσο περήφανος είσαι για αυτόν , του εξηγείς ότι θα τον χτυπήσεις άλλες τρείς φορές και θα πρέπει να υπομένει για σένα, η αντοχή του θα σου σηκώσει τον πούτσο.
Ξεκινάς και τον βάζεις να μετράει, αυτές τις τρεις βουρδουλιές που θα του έρθουν , φτιάχνεις την πίεση του bullwhip για να σιγουρευτείς για την αντοχή του.
Τελειώνεις με τις τρείς που μείνανε, τον λύνεις αμέσως τον γονατίζεις και τον κατουράς ( το θέλει τόσο πολύ, τον έχεις διαβάσει και αυτό είναι το δωράκι του).
Ένα πρώτο μέρος εκπαίδευσης έγινε.
Τώρα ο σκλάβος ξέρει ότι σέβεσαι αλλά θα γίνει το δικό σου και στο τέλος θα πάρει και το δώρο του.
Τι γίνετε με τους «σκληροπυρηνικούς» σκλάβους
που δεν θέλουν safe word , δεν θέλουν να το χρησιμοποιήσουν και λένε ότι θέλουν να βιώσουν ότι πιο δυνατό.
Πολλοί από αυτούς τους σκλάβους νιώθουν ότι αν δεν χρησιμοποιήσουν safe word θα καυλώσουν τον αφέντη τους περισσότερο.
Οπότε ξεκινάς σαν κυρίαρχος το παιχνίδι χωρίς όρια και κάπου στην μέση βλέπεις τον σκλάβο σου ότι δεν αντέχει άλλο το παιχνίδι θα χαλάσει αλλά δεν κάνει χρήση του safe word.
Εδώ δεν υπάρχει δώρο, μόνο τιμωρία, και η τιμωρία δεν είναι γιατί δεν αντέχει άλλο, αλλά γιατί δεν σέβεται τους κανόνες σου.
Ναι δεν σταματάς, αφού αυτό ήθελε, δεν σταματάς. Τον φτάνεις έξω από τα όρια, δεν υπάρχει αγκαλιά , δεν υπάρχει σωτηρία για αυτόν, τον κάνεις να το πει, να σπάσει στα δυο και να αναιρέσει αυτό που είχε πει στην αρχή ότι δεν θα χρησιμοποιήσει το safe word, του δίνεις να καταλάβει ότι εσύ είσαι ο κανόνας και όποιος θέλει να τον σπάσει θα υποστεί και την τιμωρία.. σταματάς πια αφού τον έχεις λιώσει, αφού του έχεις δώσει ένα παράδειγμα για το που μπορείς να φτάσεις.
Μην φοβάσαι και μην νομίζεις ότι αυτός ο σκλάβος την επόμενη φορά θα κάνει χρήση του safe word πολύ νωρίς. Ένας σκλάβος που δεν θέλει safe word είναι από την φύση του ένας καλά εκπαιδευμένος σκλάβος και θα προσπαθήσει την επόμενη φορά από μόνος του να το ξεπεράσει το όριο του ακολουθώντας όμως τυφλά τις οδηγίες σου.
Οπότε φίλε κυρίαρχε
μάθε να διαβάζεις καλά τους υποτακτικούς σου, οδήγησε τους στα όρια τους , φλέρταρε με αυτά, και παίξε με αυτή την λεπτή κόκκινη γραμμή.
Ο σωστός κυρίαρχος κατεβαίνει στον κόσμο του υποτακτικού, τον παίρνει και τον φέρνει στον κόσμο του κυρίαρχου, τον παίζει εκεί, και στο τέλος τον επιστρέφει με ασφάλεια πίσω στον κόσμο του.