( Απόσπασμα από το τελος του πρώτου μου άρθρου με τίτλο « Η Πάλη με τον εαυτό σου » )…. Φόβος. Πόνος ….Τι θα κάνω ; ……….πως να παλέψω ….;;;;;;;; Τι θα συμβεί αύριο ; Θα τον αφήσεις ; Θα του το επιτρέψεις να σε νικήσει ; Μπορεί ;Ατσαλώσου και στήσου στα πόδια σου. Πάλεψε !!! Μην τον αφήνεις ! Τι είναι ; Απειλή ; Άγγελος ή Δαίμονας ; Λυτρωτής ή Όλεθρος ;
Τι θα κάνω ?
Τέλη καλοκαιριού 2021
Αισθάνεσαι πως η πάλη είναι πλέον χαμένη. Του έχεις δώσει ήδη χρήματα από τα κέρδη για τα οποία πάλευες μήνες ολόκληρους.
Ο δούλος μέσα σου είναι ευχαριστημένος που έχει υποκύψει στα θέλγητρα του Αφέντη .
Αυτή είναι η μια πλευρά σου.
Η άλλη όμως ;
Η άλλη επαναστατεί.
Ακόμα δεν δέχεται πως παρέδωσες τα όπλα στον Αφέντη και μάχεται.
Είδε τα μηνύματα που του έστειλες ;
Δεν τα διάβασε … γιατί δεν σου απάντησε ;
Μήπως δεν σε υπολογίζει ; Μήπως θέλει μόνο τα χρήματα σου ; Μήπως δεν είσαι τίποτα γι’ αυτόν ;
Όχι δεν είναι δυνατό να μην σε υπολογίζει . Ο Δούλος μέσα σου επιμένει.
Ο Αφέντης και ξέρει τι κάνεις γι ‘ αυτόν και εκτιμά.
Ο Αφέντης πήγε διακοπές.
Έχει συναντήσεις και με σκλάβους που εκπαιδεύει δεν είναι δυνατόν να ασχολείται μαζί σου συνέχεια είδε τα μηνύματα σου απλά επιλέγει να μην σου απαντήσει. Μήπως θέλει να σε εκπαιδεύσει να σε έχει επίτηδες σε απόσταση γιατί έτσι κι αλλιώς υπάρχει και απόσταση και δεν σου υποσχέθηκε και τίποτα το ιδιαίτερο.
Πάλη.
Ατελείωτη πάλη.
Ο εγωιστής μέσα σου παλεύει να σε πείσει να σταματήσεις.
Έστειλες μήνυμα να προβάλεις το μέρος που βρίσκεται για να βρεθούν άλλοι σκλάβοι και να αποκομίσει κέρδη.
Δεν σου απάντησε τρεις μέρες.
Τι περιμένεις ;
Ποια άλλη απόδειξη θέλεις για να καταλάβεις πως δεν σημαίνεις τίποτα για εκείνον ;
Μπλόκαρε τον και ξέχασε τον.
Δείξε πυγμή και πήγαινε παρακάτω.
Σε ένα ακόμα ξέσπασμα δεν αντέχεις και μπλοκάρεις την επικοινωνία μαζί του.
Τι νιώθεις ;
Χαρά. Ικανοποίηση !
Του έδωσες ένα μάθημα του έδειξες ποιος είσαι ! Μα είναι δυνατόν εσύ να ανεχόσουν αυτή την συμπεριφορά ; Ποιός είναι αυτός δηλαδή και θα του στέλνεις χρήματα ενώ θα αδιαφορεί για την επαφή σας ;
Δυο μέρες μετά …τρεις μέρες μετά. Μια βδομάδα μετά και αισθάνεσαι κενό.
Νιώθεις πως οι μέρες σου δεν είναι πλέον γεμάτες αυτοπεποίθηση ..η νίκη δεν σε μεθά.
Ο κυρίαρχος εαυτός σου δεν είναι πλέον ικανός να σε γεμίσει να σε κάνει να χαίρεσαι. Αυτοί που βοήθησες και βγάλατε μαζί χρήματα δεν τρέφουν πλέον το εγώ σου. Δεν σου δείχνουν τόση εκτίμηση και ευγνωμοσύνη όπως περίμενες . Έχουν τις ζωές τους την καθημερινότητα τους ..κι εσύ ;
Τι έχεις εσύ ;
Πάντως όχι όσα περίμενες.
Η γλυκιά αίσθηση πως λάτρευες τον Αφέντη σου και πως του ανήκεις δεν υπάρχει.
Μόνος σου την κλώσησες. Μόνος σου… κανείς δεν σου φταίει. Παρά μόνο ο άλλος σου εαυτός.
Η πάλη μέσα σου.
Δεν αντέχεις. Θέλεις να μιλήσεις μαζί του. Τα καταφέρνεις και σου στέλνει μήνυμα ..σε αδειάζει. Σου λέει πως αυτό που έκανες είναι μη αποδεκτό. Δεν είναι δυνατό να είσαι δυό μέρες της βδομάδας σκλάβος και τις υπόλοιπες μέρες να το αρνείσαι.
Οι πράξεις σου έχουν και επιπτώσεις.
Δεν σε θέλει πλέον στο μαντρί των σκλάβων του και ….απλά… γκρεμίζεται ο κόσμος σου.
Και κατρακυλάς στον κατήφορο που ο ίδιος επέλεξες να ακολουθήσεις. Κατήφορος χωρίς επιστροφή. Κενό…απογοήτευση …πόνος. Βαθύς και ουσιαστικός. Σα μαχαιριά …είναι κάτι πρωτόγνωρο. Είσαι απόλυτα μόνος.
Δεν ανήκεις πλέον στον ΑΦΕΝΤΗ.
Σε τιμώρησε. Σε έδιωξε. Τι είσαι πια. Τι κάνεις πια για να συνεχίσεις ;
Αγαπητοί μου σκλάβοι που τυχόν διαβάζετε τις σκέψεις μου και την ειλικρινή μου αυτή εξιστόρηση. Μην κάνετε όσα έκανα εγώ. Μην υποκύπτετε στην πάλη με τον εαυτό σας. Δεν ξυπνά κανείς ένα πρωί νομίζοντας πως έχει φύση Υποτακτικού ψάχνοντας για έναν αληθινό ΑΦΕΝΤΗ. Είναι απλά η αληθινή του φύση που έφτασε σε μια θαυμαστή ωριμότητα και πλέον αποζητά την θέση που της αρμόζει σε αυτή τη ζωή.
Άργησα να το αποδεχτώ. Δεν είχα την παιδεία να αρνηθώ τον άλλο μου εαυτό.
Το Εγώ δεν έχει θέση εδώ. Δεν πρέπει να έχει θέση. Αποδεχτείτε αυτό που σας συμβαίνει . Είναι ό,τι πιο όμορφο μπορεί να σας προσφέρει η αληθινή σας πλευρά. Μην πέσετε στον δικό μου Κατήφορο.
Γιατί δυο μήνες μετά …πονάει πολύ ..παρά τη μικρή ηλιαχτίδα που χάραξε τον φθινοπωρινό ουρανό μου…τα σύννεφα είναι μαύρα ακόμα …και με πλακώνουν πιο πολύ.
Ποσα τέτοια έχω περάσει ξανά και ξανά .
Μέχρι που τελικά βρέθηκε ένας αληθινός αφέντης στην ζωή μου και μου έδειξε τον δρόμο μου .
Τον προσκυνώ και τον ευχαριστώ
I have been checking out some of your stories and i can state pretty nice stuff. I will definitely bookmark your blog.