Ask KingMasterD – Q&A

❓ Ερώτηση:

Ο Σκλάβος νιώθει θαυμασμό και αγάπη για τον Αφέντη του, νομίζει έτσι θα έπρεπε – και εμπιστοσύνη, όχι φόβο.
Ο Αφέντης, από την άλλη πλευρά, νιώθει αγάπη για τον Σκλάβο του;

💬 Απάντηση:

Ο Σκλάβος οφείλει να νιώθει θαυμασμό. Να καίγεται από την ανάγκη να ανήκει, να υπηρετεί, να ικανοποιεί.

Η αγάπη όμως δεν είναι συμμετρική. Ο Αφέντης δεν αγαπά με τον ίδιο τρόπο.
Ο Αφέντης επιλέγει, φροντίζει, διαμορφώνει, καθοδηγεί, προστατεύει.

Αν υπάρχει αγάπη, είναι αγάπη δομημένη μέσα στην ιεραρχία — όχι απέναντί της.

Δεν υπάρχει ισότητα. Υπάρχει ρόλος. Και όταν ο ρόλος υπηρετείται σωστά,
ο δεσμός είναι πιο βαθύς από κάθε δήθεν “σχέση”.

❓ Ερώτηση:

Πιστεύετε ότι το μέγεθος παίζει καθοριστικό ρόλο στο πόσο κυριαρχικός ή υπό είναι κάποιος;
Ο Αφέντης μου θέλει στα αποδυτήρια πάντα να γυμνώνομαι πλήρως για να βλέπουν ότι τον έχω μικρό,
και παρατήρησα πως πολλοί νιώθουν άνετα να το κοιτάνε, να χαμογελάνε και να το σχολιάζουν.
Αυτό θα γινόταν ακόμα κι αν είχα κυριαρχικό αέρα και ανδρισμό αλλά τα ίδια προσόντα;
Ή αντιδράνε σε κάποιον βαθύτερο αέρα υποτακτικότητας;

💬 Απάντηση:

Το μέγεθος μπορεί να προκαλέσει το βλέμμα. Αλλά η στάση σου είναι που προκαλεί το σχόλιο.

Δεν είναι το μικρό που σε κάνει υπό. Είναι το πώς το κουβαλάς. Είναι το ότι δεν καλύπτεσαι.

Είναι το ότι εκείνοι νιώθουν ότι μπορούν να χαμογελάσουν — επειδή η “αύρα σου λέει ‘δεν αντιδρώ’”.

Αν ήσουν κυριαρχικός, η ίδια εικόνα θα έκανε άλλους να στρέψουν το βλέμμα ή να σε φοβηθούν,
όχι να γελάσουν.

Οι άνθρωποι μυρίζονται τον ρόλο σου. Τον ακτινοβολάς. Και το βλέμμα τους, τους προδίδει.

❓ Ερώτηση:

Αν έπρεπε να προσθέσετε κι άλλες εντολές στο δεκάλογο του υποτακτικού, ποιες θα ήταν, Αφέντη;

💬 Απάντηση:

Ο δεκάλογος που ανέφερες είναι ήδη πιο κοντά στη δομή εκπαίδευσης σκλάβου, όχι “υποτακτικού”.

Αυτός ο κατάλογος δεν είναι διακοσμητικός. Είναι πειθαρχία γραμμένη σε λέξεις.
Αλλά κάθε πραγματικός Κυρίαρχος διαμορφώνει τον δικό του Κώδικα.

1️⃣ Ο σκλάβος δεν ζητά ρόλο. Ζητά θέση.
Εκπαιδεύεσαι να το θες — επειδή είναι το μόνο που σε καθορίζει.

2️⃣ Το σώμα σου δεν σου ανήκει. Ούτε όταν δεν χρησιμοποιείται.
Αν δεν χρησιμοποιείται τώρα, είναι σε αναμονή. Καθαρό, ξυρισμένο, πειθαρχημένο.

3️⃣ Το μυαλό σου είναι ο πρώτος στόχος της εκπαίδευσης.
Ο σκλάβος που υπακούει με το σώμα αλλά όχι με το μυαλό, είναι ημιτελής.

4️⃣ Κάθε αδυναμία σου είναι προσφορά.
Αν δεν την παραδώσεις, δεν του ανήκεις. Το μόνο που δεν του ανήκει, είναι αυτό που δεν του είπες.

5️⃣ Αν δεν είσαι έτοιμος να σε δουν σαν κατώτερο, μην τολμήσεις να ζητήσεις περιλαίμιο.
Δεν υπάρχει “υπερήφανος σκλάβος”. Υπάρχει μόνο εκπαιδευμένος. Το βλέμμα σου το αποδεικνύει.

Κανένας δεκάλογος δεν είναι πλήρης. Γιατί η υποταγή δεν είναι θεωρία — είναι πράξη.

❓ Ερώτηση:

Γιατί νιώθω τη μεγαλύτερη ξεφτίλα όταν ο Αφέντης μου μπλέκει άντρες που δεν έχουν φετίχ και μπορεί να είναι και στρέιτ; Για παράδειγμα, να μου ρίχνει ξεφτίλα μπροστά στους φίλους του ή να με βάζει να τους δείξω το κλουβί αγνότητας μου.

💬 Απάντηση:

Γιατί εκεί ξεγυμνώνεσαι πραγματικά.

Όταν ο Αφέντης σου σε ξεφτιλίζει μπροστά σε άντρες που δεν παίζουν, που δεν έχουν φετίχ, που ίσως σε κοροϊδεύουν ή σε σιχαίνονται, τότε δεν είσαι πια σε BDSM σκηνή. Δεν είσαι “σε φάση”.

Είσαι έκθετος χωρίς πλαίσιο. Και η ξεφτίλα δεν είναι πλέον φαντασίωση. Είναι ανυπεράσπιστη αλήθεια. Δεν τη διαχειρίζεσαι — την υπομένεις. Και κάπου εκεί, η καύλα σου απογειώνεται.

Ο λόγος είναι απλός:

• Δεν το ελέγχεις.
• Δεν ξέρεις πώς θα αντιδράσουν.
• Και κυρίως: ο Αφέντης σου σε προσφέρει όπως θέλει, χωρίς να σε ρωτά.

Αυτό δεν είναι “παιχνίδι εξευτελισμού”. Αυτό είναι ιδιοκτησία.

Κι αν το μυαλό σου παγώνει αλλά το πουτσοκέφαλό σου σπρώχνει το κλουβί, τότε μόλις κατάλαβες τι σημαίνει να μην ανήκεις στον εαυτό σου — ούτε για να κρυφτείς.

Η απόλυτη ξεφτίλα δεν χρειάζεται συμμετοχή. Χρειάζεται μόνο κοινό που βλέπει.

❓ Ερώτηση:

Πρέπει ο σκλάβος να είναι σε καθημερινή βάση έτοιμος για να χρησιμοποιηθεί από τον Αφέντη του; Να είναι clean and shaved; Ποια είναι η γνώμη σας Αφέντη για το τέλειος ξυρισμένο παντού σώμα του σκλάβου; Πρέπει να επιβάλλεται;

💬 Απάντηση:

Ο σκλάβος δεν υπάρχει για να είναι έτοιμος όποτε του καπνίσει ο Αφέντης του.
Υπάρχει για να είναι έτοιμος πάντα.

Ξεκινώντας να σου πω ότι μιλάς για σκλάβο και όχι υποτακτικό, οπότε και οι απαιτήσεις είναι διαφορετικές.

Δεν υπάρχει “δεν πρόλαβα να ξυριστώ”, “σήμερα ήμουν κουρασμένος”, “θα κάνω ντους σε λίγο”.
Αν δεν είσαι καθαρός, ξυρισμένος, προετοιμασμένος, **δεν είσαι σκλάβος** — είσαι τεμπέλης τουρίστας στο BDSM.

Αν ο Αφέντης σου σε θέλει με ξυρισμένο σώμα, τότε ναι — πρέπει να είναι πάντα ξυρισμένο.
Σκέψου ότι το κορμί σου δεν είναι δικό σου. Είναι έκθεμα στη διάθεση του Αφέντη σου.

Και ναι — πρέπει να επιβάλλεται.

Όπως επιβάλλεται να μην αφήνεις άπλυτα τα παπούτσια του Κυρίου σου.
Όπως επιβάλλεται να πέφτεις στα γόνατα πριν ακόμα σου δοθεί εντολή.
Όπως επιβάλλεται να σκέφτεσαι με τον καβλωμένο, πειθαρχημένο σου εγκέφαλο και όχι με την τεμπελιά του μυαλού σου.

Ο σκλάβος που θέλει να αξίζει, πρέπει να είναι καθημερινά:

• Πλυμένος.
• Εκπαιδευμένος.
• Έτοιμος.
• Διαθέσιμος.
• Και πάντα στην υπηρεσία.

❓ Ερώτηση:

Είμαι σε chastity 6 μήνες και πεθαίνω από τη καύλα. Ο Αφέντης μου μου λέει ότι το απολαμβάνει πιο πολύ να χύνει κάθε μέρα γνωρίζοντας ότι εγώ το στερούμαι και τον ζηλεύω απελπισμένα. Νιώθετε και εσείς έτσι και πώς το εξηγείτε;

💬 Απάντηση:

Η καύλα ενός Κυρίαρχου δεν είναι εγωιστική. Είναι αρχέτυπο.

Χτίζεται πάνω στον έλεγχο, τη στέρηση του άλλου, την ανισορροπία.

Όταν εσύ στερείσαι, όταν βογκάς, όταν ζηλεύεις, εκπέμπεις ενέργεια. Και εγώ, όπως και ο Αφέντης σου που ξέρει τη θέση του, τη ρουφάω μέχρι να νιώσεις πιο άδειος κι απ’ το άδειο σου κλουβί.

Καθημερινό χύσιμο; Φυσικά.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο καυλωτικό από το να χύνω μπροστά σου, πάνω στο κλουβί σου, γιατί μπορώ και γιατί δεν θα το ζήσεις ποτέ εσύ χωρίς την άδειά μου.

Η απόλαυσή μου δεν μετριάζεται από τη δική σου. Αντίθετα: μεγαλώνει από τη στέρησή σου.

Σκέψου ότι αυτό δεν είναι απλώς chastity. Είναι το μονοπάτι για να δείχνεις κατώτερος.

Μάθε να χύνεις από πίσω μόνο… ή να χύνεις χωρίς να χύνεις.

❓ Ερώτηση:

Ποια είναι η γνώμη σας για την ιεραρχία ακόμα και ανάμεσα σε σκλάβους; Άμα βλέπετε ότι ο σκλάβος ενός άλλου αφέντη νιώθει υποτακτικότητα ακόμα και στο σκλάβο σας, ενθαρρύνετε τον δικό σας να βάλει τον άλλον στη θέση του, και το αντίθετο, ή πιστεύετε ότι ο σκλάβος δεν πρέπει ποτέ να είναι πάνω από κανέναν;

💬 Απάντηση:

Η ιεραρχία υπάρχει παντού. Και ανάμεσα στους σκλάβους. Αλλά με δικιά μου εντολή.

Όταν ο δικός μου σκλάβος ξεφτιλίζει έναν κατώτερό του, δεν παραβιάζει τη θέση του. Την επιβεβαιώνει. Γιατί ο σκλάβος που αξίζει να σταθεί δίπλα μου πρέπει να μπορεί να επιβληθεί και στους άλλους… Με την αύρα του.

Κι αν ένας άλλος σκλάβος λυγίζει απλώς και μόνο επειδή ένιωσε τον δικό μου να τον κοιτάει αφ’ υψηλού; Τότε η φύση μίλησε. Και το μόνο που απομένει είναι η πράξη. Ο σκλάβος μου να τον βάλει να γονατίσει. Να τον βάλει να μου γλύψει τις πατούσες. Να τον χρησιμοποιήσει όπως για πάρτη μου. Και να του θυμίσει ποιος είναι ο Αφέντης του.

Γιατί ο σκλάβος που είναι πιο πάνω στην αλυσίδα ζει για να δείχνει στους άλλους τη θέση τους.
Και ο σκλάβος που είναι κάτω, πρέπει να μάθει να κοιτάει ψηλά και να ζητάει να υπηρετήσει.

❓ Ερώτηση:

Ποια είναι η γνώμη σας για σχέσεις cuckolding;

💬 Απάντηση:

Το λατρεύω. Όχι απλώς το εγκρίνω. Το θεωρώ την απόλυτη αποκαθήλωση του ψεύτικου ανδρισμού.

Γιατί όταν ένας “άντρας” με παρακαλάει να ξεσκίσω τη γυναίκα του μπροστά του, μου δηλώνει οτι αναγνωρίζει ποιος αξίζει να την έχει.

Και όταν εκείνη, με πόδια ορθάνοιχτα, αρχίσει να γελάει με το πόσο τίποτα είναι ο άντρας της – πόσο μικρός, πόσο άχρηστος, πόσο λίγος για να την κάνει να βογκήξει – τότε γεννιέται η πραγματική ιεραρχία.

Είναι αποδοχή της φύσης.
Ο ένας γεννήθηκε για να γαμάει.
Ο άλλος για να βλέπει, να ζηλεύει και να γλύφει τα υγρά.

Το cuckolding, όταν γίνεται σωστά, είναι τελετουργία ταπείνωσης.

Ο άντρας πρέπει να σταθεί γονατιστός. Να γλύφει το μουνί της γυναίκας του όσο εγώ τη γαμάω. Να με ευχαριστεί που του επιτρέπω να βλέπει. Και να τιμωρείται αν τολμήσει να καυλώσει χωρίς άδεια.

Και όταν τελειώσω; να γλείψει τα χύσια μου από το μουνί της γυναίκας του σαν κατώτερος.

Εκεί είναι το cuckolding.
Στην εξουσία.
Στο ξεφτίλισμα.
Στο ποιος κρατάει τα ηνία και ποιος γεννήθηκε για να είναι θεατής.